قسم به همه چیزا توی این نیم گذر... مشکل نفهمی نیست..این پوسته پوسته ها فقط اپیدرم های خشکیده و پلاسیده است..بی روح ..راه درازیه..بریم تا ضایع شیم مگه نه؟ این تنو باز لجن و گه بگیریم...این تیکه پاره های وصله پینه شده را باز پاره کنم و بعد غر به جون آریستا بابا بزنم...ناخدا بادبانا را جمع کن..لنگرو بنداز..که این کشتی غرق شده...اینجوری لاقل راست پایین می ریم...و اون پایین با کوسه ها همسرایی می کنیم..می تونست جور دیگه ای باشه..اما ما اینجوری خواستیم..و ده پونزده متری پایین تر از خاطره فشار ۱ اتمسفر و کمتر محو می شیم.