I am as down as down gets me....as low as low can be...as exhausted as one can be
پیش نمی ره...و توی این سکون می پوسم ..
ده یازده روز دیگه یه سال تموم می شه...سالی که لنگر خمار این همه سال بود....وقتی که آدم همش می بازه...انقدر که دیگه چیزی واسه باختن نداره...و باز می بازه...
........................................
بچه ای که هنوز مکونیوم دفع می کنه...همه چیز چه احمقانه شروع می شه...چه احمقانه بزرگ می شه...از اون موجود چمباتمه زده ی مچاله..تا این موجود که تفاله های نیمه هضم شده ی نفهمیشو دفع می کنه...چطور اون چیز مسخره زپرتی ضعیف...موند تا این از توش فرار کنه؟؟؟